ได้รับพุทธพยากรณ์ว่าจะสำเร็จเป็นพระอัครสาวก
ดาบสถวายบังคมแล้วกราบทูลถามว่า…
“ภิกษุที่นั่งติดกับพระองค์ชื่ออะไร?”
พระพุทธเจ้าอโนทัสสีตรัสตอบว่า…
“ภิกษุนี้ชื่อว่านิสภะ เป็นพระอัครสาวกถึงที่สุดแห่งสาวกบารมีญาณ”
สรทดาบสฟังแล้วตั้งความปรารถราว่า…“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์กั้นฉัตรดอกไม้ตลอด 7 วัน กระทำสักการะนี้ ข้าพระองค์มิได้ปรารถนาจะเป็นท้าวสักกะหรือพรหม แต่ในอนาคต ขอให้ข้าพระองค์พึงได้เป็นพระอัครสาวกของพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งเหมือนพระนิสภเถระนี้”
พระพุทธเจ้าทรงสั่งอนาคตังสญาณไปในอนาคตว่า ความปรารถนาของดาบสจะสำเร็จไหมหนอ? ก็ทรงพบว่าล่วงไปหนึ่งอสงไขยยิ่งด้วยแสนกัปจะสำเร็จได้
พระพุทธเจ้าอโนทัสสีตรัสพยากรณ์ว่า…
“ความปรารถนาของท่านนี้จักไม่เป็นของเปล่า ในอนาคตล่วงไปหนึ่งอสงไขยยิ่งด้วยแสนกัป พระพุทธเจ้าพระนามว่า โคดม จักอุบัติขึ้นในโลก จะมีพระพุทธมารดาพระนามว่ามหามายาเทวี พระพุทธบิดาพระนามว่า สุทโธทนมหาราช จักมีพระสาวกรูปที่ 2 ชื่อโมคคัลลานะ ส่วนตัวท่านจะเป็นพระอัครสาวกของพระโคดมนั้น มีชื่อว่าพระธรรมเสนาบดีสารีบุตร”
ตรัสพยากรณ์จบแล้ว ทรงมีภิกษุสงฆ์เป็นบริวารเสด็จกลับไปทางอากาศ
เครดิตบทความต้นฉบับ : หนังสือ ๘๐ พระอรหันต์ ฉบับสมบูรณ์ หน้า 123 จัดพิมพ์โดยธรรมสภา
